3

Jeniffer

Obudził mnie głos budzika, ale jedno mnie zastanawia, kto go ustawił? Ja w wakacje nie używam budzika, ale widzę że wczoraj jednak zasnęłam. Nadal dręczy mnie ten jeden temat: Nathan. 

- Jeniffer, wstałaś!?- Mama krzyczała z dołu, no to przynajmniej wiem, kto ustawił mój budzik.

- Tak!

- To schodź na dół!

- Po co?

- Idziemy na zakupy!- Na zakupy? Kocham zakupy, ale nie z mamą, a po za tym jest 9, a za godzinę jestem umówiona z Nathanem.

- Nie mogę.- Zeszłam na dół bo miałam dość tych krzyków.

- Czemu?

- Bo jestem umu...

- Co ty masz na głowie?!- Mama zauważyła moje różowe włosy, Normalnie to bym zgoniła na Nathana, ale ona by mnie zabiła jeszcze bardziej( chyba nie da się kogoś bardziej zabić.xdd)

- Bo ja... ten...yyy... mi się tak podoba i byłam u fryzjera... i on mi zafarbował.- Byłam u fryzjera? Jaka ja jestem głupia.

- To teraz idziemy do fryzjera i on ci ściągnie kolor. Na zakupy pójdziemy jutro.- Mama poszła i jeszcze tam coś mówiła pod nosem, ale ja tam się cieszę, że na zakupy nie idziemy i chyba to jest pierwszy raz, kiedy cieszę się z tego, że nie idę na zakupy. Wyszłyśmy i od razu poszłyśmy do fryzjera. Kolejka była ogromna, ale udało się, zdjęli mi ten kolor i wróciłyśmy do domu. Spojrzałam na zegarek i jest 10.30! Spóźniłam się o pół godziny! O nie! Przebrałam się i chciałam wyjść.

- Gdzie idziesz?- Mama musiała mnie oczywiście zobaczyć. Moje okropne życie.

- Do... koleżanki.

- Fajnie, że masz już koleżankę, bo planujemy z tatą zostać tu na stałę.

- Co?!- Na stałe w Londynie? Lubię to miasto, ale chcę wrócić do domu, do koleżanek i do szkoły.

- Ale to nie jest jeszcze pewne. Idź już.- Jak mama powiedziała, tak zrobiłam. Poszłam do Nathana. Zapukałam i otworzyła mi czwórka jakiś chłopaków, wyglądali na trochę starszych od Nathana.

- Cześć, ja jestem Jen.

- Do Nathana?- Wskazał na mnie jeden z nich.

- Tak, gdzie jest?

- Nie ma go, wyszedł gdzieś, bo czekał na ciebie, ale ty nie przychodziłaś no to wyszedł.

- A co wy robicie w jego domu?

- W jego domu? Hahahha!- Powiedzieli wszyscy równo. On mnie okłamał? To nie jego dom? O co tu chodzi?

- To nie jest jego dom? Okłamał mnie?

- Nie, to jest jego dom, ale też nie jego.- Powiedział facet w loczkach, którego już widziałam, wszyscy na niego popatrzyli. A no tak! -James?

- OMG! To ty! Co ty robisz w Londynie?

- Skąd wy się znacie, można wiedzieć? - Odezwał się jeden z nich.

- Moja mama i jego mama to przyjaciółki, a my poznaliśmy się jak byliśmy mali i jak jeszcze oboje mieszkaliśmy w Newark-on-Trent. 

- To ty już tam nie mieszkasz?

- Nie, moi rodzice przeprowadzili się, najpierw do Buenos Aires i mają zamiar tam jeszcze wrócić, a teraz do Warszawy. W Londynie jesteśmy tylko na wakacjach...

- Kryć się!
-----------------
Bardzo krótki, ale się poprawię. Ktoś to w ogóle czyta?
Pisany przy: